CIEKAWOŚĆ POZNAWCZA

Kształcony nawyk: Zgłębiam tajniki przyrody: chodzę na spacery i wycieczki
Kompetencja stała: Nauka (dobrze wykorzystuję czas na naukę: uczę się codziennie i efektywnie)
Pytania i sugestie dla rodziców:

A) Poniższe pytania mogą pomóc w zastanowieniu się, w jaki sposób pracować poza szkołą, by wdrażać realizowany w szkole plan rozwoju dziecka.

  1. Czy pokazujemy naszym dzieciom obiekty przyrodnicze znajdujące się w okolicy i spędzamy z nimi wolny czas na świeżym powietrzu organizując wycieczki piesze lub rowerowe?
  2. Czy staramy się przekazać dziecku szacunek do przyrody (nie śmiecić, nie zakłócać ciszy w lesie, nie niszczyć drzew, krzewów i innych roślin)?
  3. Czy segregujemy śmieci w domu?

B) Poniższe sugestie wskazują w jakich zadaniach potrzebne jest osobiste zaangażowanie ze strony rodziców. Celem przedstawionych propozycji jest ukazanie możliwości wsparcia dziecka w pracy nad rozwojem poszczególnych nawyków i kompetencji.

  1. Wprowadzenie zwyczaju wychodzenia z dzieckiem na spacer przynajmniej raz w tygodniu, np. w soboty lub niedziele, wykorzystując ten czas do rozmowy.
  2. Przy sprzyjającej pogodzie, organizowanie aktywnych weekendów (pieszych lub rowerowych wycieczek powiązanych ze zwiedzaniem zabytków lub obiektów przyrody).
  3. Oglądanie z dziećmi programów przyrodniczych przynajmniej raz w tygodniu.
Opowiadanie do pracy w grupie:

Pytania do tekstu:

    1. Co zdecydowało o powodzeniu inicjatywy KPP?
  1. Dlaczego spędzanie wolnego czasu na wycieczkach bardziej sprzyja rozwojowi przyjaźni niż inne formy wspólnego spędzania czasu?
  2. Jaką ciekawą wyprawę można zorganizować w zimie, gdy „przyroda śpi”?
Historia: „Klub Podróżnika z Przyrodą”

Maciej wrócił do szkoły po rocznym pobycie w Stanach Zjednoczonych. Spotkanie starych znajomych sprawiło mu dużo radości. Pani wychowawczyni poprosiła by na godzinie wychowawczej opowiedział o nauce w amerykańskiej szkole oraz pokazał kolegom i koleżankom trochę zdjęć. Cała klasa z entuzjazmem poparła tę formę lekcji więc Maciej nie mógł odmówić. Przygotował prezentację ze zdjęciami i długo opowiadał o swoich doświadczeniach i obserwacjach. Wspominał również o wycieczkach jakie odbywał jako członek szkolnego KPP czyli Klubu Podróżnika z Przyrodą. Zdjęcia z tych wycieczek bardzo zaciekawiły klasę. Rzeczywiście było czego zazdrościć: wyprawy górskie, spływy pontonem po rwącej rzece, biwaki w środku lasu. Maciej szczegółowo tłumaczył na czym polegała działalność klubu, odpowiadając na każde z pytań kolegów. Lekcja skończyła się, ale Sebastian i Antek kontynuowali rozmowę w czasie przerwy. Antek wpadł na pomysł:
– Musimy założyć taki KPP w naszej szkole. Jak się nas zbierze więcej, będziemy mogli zorganizować kilka super wycieczek.
– Przecież już mamy wycieczki.
– Tak, ale jest ich mało i są w ciągu tygodnia. A my zrobimy plan na niektóre weekendy oraz wakacje i pojedziemy tam, gdzie chcemy. Musimy tylko znaleźć kilku rodziców do opieki. To muszą być wędrówki w naprawdę dzikie miejsca. Spotkajmy się dziś wieczorem i zróbmy taki plan.

Jeszcze tego samego wieczoru chłopcy wzięli mapę i dokładnie przestudiowali miejsca, które wydawały im się najbardziej niedostępne i dzikie. Pierwszeństwo miały parki krajobrazowe, lasy i puszcze. Chodziło o dotarcie do takich okolic i miejsc, gdzie nie ma ludzi, tylko przyroda. Postanowili zdobywać dzikie miejsca i zaznaczać je na mapie specjalnymi chorągiewkami klubu KPP.

Nie było łatwo przekonać rodziców i kolegów do pomysłu błąkania się po lasach tylko po to, by postawić chorągiewkę na zielonym punkcie mapy. Niespodziewana pomoc nadeszła ze strony dziewczyn: Monika, Ania i Kasia z entuzjazmem przyłączyły się do planu. Jeden z ojców zaproponował utworzenie strony internetowej klubu KPP. To ostatecznie przesądziło o powodzeniu inicjatywy. Teraz każdy będzie mógł zobaczyć tę mapę z chorągiewkami oraz zdjęcia z wyprawy.

Pierwsza wyprawa zakończyła się pomyślnie choć nic szczególnego się nie wydarzyło, a wszyscy zmarzli i porządnie się zmęczyli, z uwagi na srogą zimę. Uczestnicy wycieczki zabrali ze sobą kilka aparatów fotograficznych, gdyż według zasad klubu KPP, każdy miał obowiązek umieścić na stronie internetowej klubu wybrane przez siebie zdjęcie z wyprawy. Galeria zdjęć na stronie klubu była zawsze źródłem komentarzy i ciekawych spostrzeżeń, przez co powstały nowe przyjaźnie w klasie. Teraz wszyscy, nawet ci, którzy nie wzięli udziału w wyprawie byli przekonani, że wycieczki KPP nie mogą być nieudane, pomimo uczucia zmęczenia czy przeziębienia po powrocie.

Pomysł się sprawdził. Po kilku wycieczkach niektórzy uczniowie zaproponowali aby ograniczyć działalność KPP tylko do miesięcy wiosennych i letnich. Antek, Sebastian, Ania,
Monika i Kasia postanowili spotkać się po obiedzie u Ani, aby przygotować argumenty na rzecz organizowania spacerów i wycieczek przez cały rok. Antek, idąc w kierunku domu Ani, zastanawiał się jakie mogą być te argumenty.

Wnioski/konkluzje

1. Aby wycieczka lub wyprawa była udana, niezbędna jest dobra organizacja oraz współpraca, podział obowiązków, zaangażowanie wszystkich uczestników,
odpowiedzialność oraz postępowanie według wcześniej ustalonego planu.

2. Warto organizować wycieczki i poznawać przyrodę razem z przyjaciółmi. Sprzyja to pogłębieniu przyjacielskich relacji, buduje zaufanie, stwarza okazje
do tego, aby się przekonać czy możemy liczyć na drugą osobę w różnych sytuacjach, gwarantuje przeżycie wspólnej przygody oraz niezapomniane wspomnienia..

3. Zimą, gdy „przyroda śpi” również warto organizować różnego rodzaju wycieczki, np. na narty, do kina, teatru, muzeum itp. Spacery, wycieczki oraz każdy inny wysiłek fizyczny to odpoczynek dla umysłu, który pomaga równoważyć trudy związane z nauką.