KREATYWNOŚĆ

Kształcony nawyk: Szukam okazji do rozwijania mojej kreatywności
Kompetencja stała: Nauka (dobrze wykorzystuję czas na naukę: uczę się codziennie i efektywnie)
Pytania i sugestie dla rodziców:

A) Poniższe pytania mogą pomóc w zastanowieniu się, w jaki sposób pracować poza szkołą, by wdrażać realizowany w szkole plan rozwoju dziecka.

  1. Czy wspieramy rozwój twórczej inicjatywy dziecka i wiarę we własne siły?
  2. Czy staramy się, aby dziecko wykonywało w domu zadania wymagające większej kreatywności?
  3. Czy potrafimy docenić wkład i zaangażowanie dziecka w to, co robi?

B) Poniższe sugestie wskazują w jakich zadaniach potrzebne jest osobiste zaangażowanie ze strony rodziców. Celem przedstawionych propozycji jest ukazanie możliwości wsparcia dziecka w pracy nad rozwojem poszczególnych nawyków i kompetencji.

  1. Wspieranie dziecka w rozwijaniu jego pasji i zainteresowań. Rozmowa na temat jego planów na przyszłość oraz dziedzin, które wydają mu się szczególnie ciekawe.
  2. Zaproponowanie nowych, ciekawych form spędzania czasu z rodziną lub przyjaciółmi, odwiedzania ciekawych miejsc itd. zamiast oglądania telewizji czy siedzenia przy komputerze.
  3. Zachęcenie dziecka do udziału w lokalnym konkursie (rysunek, śpiew, taniec, praca techniczna itp.).
Opowiadanie do pracy w grupie:

Pytania do tekstu:

  1. O czym należy pamiętać podejmując się realizacji tego typu przedsięwzięcia?
  2. W jaki sposób powinni zorganizować się uczniowie żeby przygotować plan, o który prosiła pani Dominika?
  3. Czy rzeczywiście każda godzina wycieczki powinna być zaplanowana? Dlaczego?
Historia: „Wycieczka”

Pani Dominika, wychowawczyni siódmej klasy i nauczycielka języka polskiego, z trudem wypełniała wszystkie obowiązki zawodowe, jakie na niej spoczywały. Zastępowała również inną polonistkę, przebywającą na zwolnieniu lekarskim. Wszyscy doceniali trud, jaki wkładała w przygotowanie lekcji i prowadzenie zajęć. Były po prostu genialne. Sporo przy tym wymagała od uczniów, ale na pewno nie więcej niż od siebie. Wszyscy uczniowie, a zwłaszcza wychowankowie, darzyli panią Dominikę ogromnym szacunkiem i nie mniejszą sympatią. „Jest w porządku” mówili o niej nawet ci, którzy nie zaliczali się do osób kochających szkołę.

Pani Dominika obiecała swoim podopiecznym, że pod koniec roku zorganizuje dla nich wycieczkę. Niestety, już na początku drugiego semestru okazało się, że będzie to niezwykle trudne. Spoczął na niej obowiązek przygotowania ostatnich klas do egzaminów maturalnych z języka polskiego. Była wtedy jedyną polonistką w całej szkole. Niestety dyrekcja nie mogła nic poradzić i pani Dominika musiała w jakiś sposób przetrzymać ten ciężki okres. Nieuchronna wydawała się decyzja o odwołaniu wycieczki w tym roku, a wiedziała, że zakomunikowanie tego uczniom nie będzie łatwe. Wszyscy bardzo chcieli pojechać.

Rodziców bardzo cieszył fakt, że pani Dominika ma dobre relacje z dziećmi oraz dobry wpływ na ich zachowanie. Po spotkaniu z rodzicami pani Dominika zaproponowała uczniom następujące rozwiązanie: „mogę pojechać z wami, ale tylko w wyznaczonym przeze mnie terminie i pod warunkiem, że to wy sami wybierzecie, gdzie chcecie jechać i zorganizujecie tę wycieczkę. Na początek przygotujecie plan na każdy dzień, godzina po godzinie i przekażecie mi do sprawdzenia. Ja umieszczę w nim tylko drobne zmiany, które będą konieczne, ale jeśli plan będzie kiepski, to będzie oznaczało, że nie mogę na was liczyć… Oprócz planu powinniście również policzyć przewidywany koszt”.

Uczniowie oczywiście zgodzili się na to rozwiązanie, jednak nikt nie miał pojęcia, co z tego wyniknie oraz od czego należy zacząć…