ODPOWIEDZIALNOŚĆ

Kształcony nawyk: Wypełniam moje obowiązki
Kompetencja stała: Nauka (dobrze wykorzystuję czas na naukę: uczę się codziennie i efektywnie)

Pytania i sugestie dla rodziców:

A) Poniższe pytania mogą pomóc w zastanowieniu się, w jaki sposób pracować poza szkołą, by wdrażać realizowany w szkole plan rozwoju dziecka.

  1. Czy obiecujemy naszemu dziecku coś, czego później nie spełniamy?
  2. Jeśli zobowiążemy się do czegoś wobec dzieci, spełniamy obietnicę z zaangażowaniem czy zaniedbujemy ją?
  3. Czy nasze dzieci pamiętają o swoich obowiązkach, czy musimy im o nich przypominać? Uczymy je odpowiedzialności od najmłodszych lat?

B) Poniższe sugestie wskazują w jakich zadaniach potrzebne jest osobiste zaangażowanie ze strony rodziców. Celem przedstawionych propozycji jest ukazanie możliwości wsparcia dziecka w pracy nad rozwojem poszczególnych nawyków i kompetencji.

    1. Ustalenie z dzieckiem jasnego podziału obowiązków domowych w zakresie sprzątania, opieki nad zwierzęciem itp. Egzekwowanie od dziecka przejęcia całkowitej odpowiedzialności za powierzone zadania, bez konieczności przypominania o potrzebie ich realizacji.
    2. Wymaganie od dziecka sumiennego odrabiania lekcji, przygotowywania się do zajęć, spakowania plecaka do szkoły. Stopniowe zmniejszanie roli rodziców w nadzorowaniu obowiązków szkolnych dziecka.
    3. Uświadomienie dzieciom, że muszą ponosić konsekwencje swoich czynów (zła ocena w szkole, złe zachowanie itd.) jako efekt braku odpowiedzialności za powierzone zadania.

Opowiadanie do pracy w grupie:

Pytania do tekstu:

  1. Dlaczego koledzy nie chcą grać z Tomkiem w jednej drużynie?
  2. Czy Tomek zachowuje się odpowiedzialnie? Dlaczego?
  3. Co musi zrobić Tomek, aby odzyskać zaufanie kolegów?
Historia: „Tomek i jego ekipa”

Kilka minut przed jednym z meczów Tomek był zdenerwowany, ponieważ martwił się, czy koledzy wybiorą go do którejś z drużyn. Był przygnębiony i zastanawiał się dlaczego zawsze jest wybierany jako ostatni. Uważał, że gra całkiem nieźle.

Rzeczywiście stało się tak, jak przypuszczał – został wybrany do jednej z drużyn jako ostatni. Był zdenerwowany całą tą sytuacją, nie rozumiał, dlaczego nikt nie chciał go wybrać. Trener wskazał każdemu z uczniów pozycję na boisku i zaczął się mecz. Tomek grał na pozycji obrońcy. I nawet dobrze mu szło. Jednak w pewnym momencie poczuł się bardzo zmęczony i oznajmił, że już mu się nie chce dalej grać. Zszedł z boiska dokładnie w tym momencie, w którym był najbardziej potrzebny. Drużyna przeciwna wykorzystała sytuację i strzeliła w tym czasie gola. Łatwo się domyślić jaka była reakcja Tomka kolegów z drużyny – obrazili się i powiedzieli, że nie chcą żeby więcej z nimi grał. Koledzy z drużyny przeciwnej zaczęli się z niego śmiać. Całe zdarzenie nie umknęło oczywiście oczom trenera.

Wracając do domu Tomek zaczął rozmawiać z Piotrkiem, kolegą z meczu, który mieszka niedaleko, o tym że nie rozumie zachowania swojej drużyny oraz zapytał go dlaczego będąc dobrym graczem zawsze wybierają go jako ostatniego. Piotrek, który nadal był zdenerwowany na Tomka powiedział mu, że to nie pierwszy raz jak się tak zachowuje i opuszcza swoją drużynę w ważnym momencie. Oprócz tego nie dotrzymywał słowa w innych sytuacjach, na przykład umawiał się na mecz z kolegami, a potem się na nim nie pojawiał. Tomek po wysłuchaniu tych słów, pożegnał się z Piotrkiem i zaczął się zastanawiać nad tym, co przed chwilą usłyszał.

Trener zazwyczaj przymykał oko na dotychczasowe zachowanie Tomka, jednak tym razem postanowił pomóc mu zrozumieć o co w tym wszystkim chodzi i porozmawiać z nim na przyszłych zajęciach. Zaczął się więc zastanawiać: Jak zacząć rozmowę z Tomkiem by zrozumiał, że chcę mu pomóc? Co należy wytłumaczyć Tomkowi, aby zrozumiał swój błąd? Co powinien zrobić Tomek, aby móc lepiej wypełniać swoje obowiązki?

Wnioski/konkluzje
  1. Tomek ma problem, który utrudnia mu relacje z kolegami. Nie można na nim polegać, ponieważ dobrowolnie opuszcza boisko w trakcie meczu oraz nie dotrzymuje słowa, przez co koledzy nie chcą go w swojej drużynie.
  2. Tomek jest nieodpowiedzialny, ponieważ nie wypełnia swoich obowiązków, wystawia do wiatru swoich kolegów, czym zasługuje sobie na brak zaufania z ich strony. Rozmowa na temat odpowiedzialności nie wystarczy, aby zmienić się i być osobą, która zawsze wypełnia swoje obowiązki. Przede wszystkim należy włożyć wysiłek oraz pracę w daną kompetencję każdego dnia.
  3. Aby zdobyć zaufanie kolegów, Tomek musi zmienić swoje złe nawyki oraz zacząć traktować poważnie swoje obowiązki.